وادی ششم

در این روزها زندگی سخت به من فشار میاره .درها همه بسته 

دستهای یاری دهنده کوتاه

گویی خداوند نسشته و جلز و ولز فرزندش را نگاه میکند

فشار قبر را به خوبی می توانم برای خود مجسم کنم. فشاری از نوع افکار و احساسات خوب و بد .

حیران در سر دو راهی ها

به هر دری زدم وا شد ولی  خدا پشت در بود که برو فعلا وقتش نیست .برو آخر صف  لطفا نفر بعدی

چاره جز صبر نیست و خدا از دور منو زیر نظر داره 

بزرگی گفت پسر گویا تو در وادی ششم  در حال گذری .اندکی صبر ....

خدا در پایان راه  منتظره