ریشه های درونی قضاوت

1-همسرم منو دوس نداره بخاطر اینکه اصلا بمن فرصت نمده حرف بزنم

2- چرا هر وقت زنگش مزنم احساس مکنم عصبانیه

3-دوستم بخاطر اینکه نرفتم خونشون از دستم ناراحته

ریشه های قضاوت در مورد مثالهای بالا چیه؟

مورد اول:ترس از دست دادن موقعیت-ترس از بهم خوردن موقعیت-

مورد دوم:رنجش های گذشته -ترس از دست دادن -احساس حقارت-خود کم بینی-وقتی می خوام خودمو به خودم ودیگران اثبات کنم

موردسوم:ترس از دست دادن امنیت تو جمع دوستان و همسایه ها -کسی که خودشو دوست نداره -

 واقعا ریشه های قضاوت تو وجود من چیه؟ چرا من در مورد آدما فکرایی می کنم که اکثرا اشتباهه؟

- گفت وشنود ها والگوهای گذشته

-خود بزرگ بینی

-چون می ترسیم معیارها  وموقعیت هام به خطر بیفته

-ربط دادن مشکلات خودم به دیگران

-ترس از کم اوردن

-ترس از مورد سوء استفاده قرار گرفتن

-وقتی من قضاوت می کنم یعنی اینکه در مسیر خودسازی نیستم ودارم از خودم فرار می کنم 

-وقتی برنامه ریزی های مشکل دار من درست از آب در نمیاد  قضاوت می کنم

 راستی شما چه وقتایی در مورد اطرافیانتون قضاوت می کنید؟