غفلت

دوستی که در یکی از مراکز سم زدایی اعتیاد مسولیت داره چن وقت پیش تعریف کرد یک نفر که وضع مالیش خیلی عالیه پسر معتادش رو به این مرکز معرفی کرد و التماس می کرد که اونو چند ماهی نگهش دارن وهر چی هزینه اون مشه رو پرداخت مکنه.پسر آبروشو برده و هر چی پول دم دستش میاد خرج موادش مکنه

پس از کمی بررسی مشخص شد اون روزایی که بابا همه وقتای روزش رو درگیر پول در آوردن و از این قرارداد به اون قرارداد بوده  و تمام شبانه روز دغدغه کسب مال بود از پسر بچه خونواده غافل بود.  

حالا به تعداد همه اون ساعتهایی که از بچه غافل بوده رو باید همراه با پولش صرف کنه تا شاید بتونه پسرش رو ترک بده ...

وقتی یه کم به دور و بر خودمون نگاه کنیم می بینیم بچه ها تقریبا بدون توجه دارن بزرگ مشن

صبح: پدر سر کاره -مادر تا ساعتی از روز خوابه و کودک پر از انرژی مجبوره همراه اون خودشو به خواب بزنه یا بی صدا باشه  چون مامان خوابه. وقتی هم بیدار مشه تو دنیای مجازی یا مشغول کار خونه و پخت و پز .بچه داستان ما مره سراغ تلوزیون(خدا پدر شبکه پویا رو بیامرزه)

پسین :بابای خسته و بی حوصله از سر کار برگشته و دوباره باید بره  -مادر هم خسته از کارای صبح بچه این بار با گوشی یکیشون میره سراغ بازی های الکی مثل غذا دادن به "پو"

همه والدین سرگرم کار و تلگرام و لاغر شدن و حل کردن مشکلات زندگی دیگران و بهشت وجهنم ... 

این روزها مظلوم ترین قشر جامعه شاید بچه ها باشن چون نه مثل قدیما از بازی تو کوچه خبریه و نه کسی اصلا حوصله توجه به اونا رو داره .

خیلی خاطرشون بخوان مبرنشون مهد کودک.اونجا هم  یخره اسباب بازی و شادی مصنوعی 

خیلی نگران آینده ام .خونه سالمندان پر مشه از ماهایی که مدام در حال حسرت دیدن بچه هاییم

یا هر روز منتظر یه خبر در مورد روابط ناسالم دخترمون یا خلاف پسرمون 

اون روزا خیلیا رو مقصر این اتفاقا می دونیم ولی مجرم اصلی واقعا کیه؟